abliguriturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
abliguriturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (abligūrītūrus) di abligūriō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (abligūrītūrus) di abligūriō
Sillabazione[modifica]
- ăb | lĭ | gū | rī | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ab.li.ɡuː.riː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ab.li.ɡu.ri.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi abligūrītūrus, abligūriō