ἑποπίς
Greco antico[modifica]
Sostantivo
ἑποπίς
Terza declinazione femminile in dentale ossitona polisillabica
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ἡ ἑποπίς | τὰ ἑποπίδε | αἱ ἑποπίδες |
| Genitivo | τῆς ἑποπίδος | ταῖν ἑποπίδοιν | τῶν ἑποπίδων |
| Dativo | τῇ ἑποπίδι | ταῖν ἑποπίδοιν | ταῖς ἑποπίσι(ν) |
| Accusativo | τὴν ἑποπίδα | τὰ ἑποπίδε | τὰς ἑποπίδας |
| Vocativo | ὦ ἑποπίς | ὦ ἑποπίδε | ὦ ἑποπίδες |
Pronuncia[modifica]
- hepopìs
