χρόνος
Greco antico[modifica]
Sostantivo
χρόνος
- tempo (cronologico)
- Πολὺν χρόνον πονεῖ καὶ μάλα κάμνει. da Athenaze - Introduzione al greco antico Volume I, Capitolo I, r. 22-23
- Lavora [per] molto tempo e si stanca molto.
Seconda declinazione maschile parossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | Ὁ χρόνος | Τὼ χρόνω | Οἱ χρόνοι |
| Genitivo | Τοῦ χρόνου | Τοῖν χρόνοιν | Τῶν χρόνων |
| Dativo | Τῷ χρόνῳ | Τοῖν χρόνοιν | Τοῖς χρόνοις |
| Accusativo | Τὸν χρόνον | Τὼ χρόνω | Τοὺς χρόνους |
| Vocativo | Ὦ χρόνε | Ὦ χρόνω | Ὦ χρόνοι |
