δαμάστηρ
Greco antico[modifica]
Sostantivo
δαμάστηρ
Terza declinazione maschile in liquida asigmatica parossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ὁ δαμάστηρ | τὼ δαμαστῆρε | οἱ δαμαστῆρες |
| Genitivo | τοῦ δαμαστῆρος | τοῖν δαμασήροιν | τῶν δαμασήρων |
| Dativo | τῷ δαμαστῆρι | τοῖν δαμασήροιν | τοῖς δαμαστῆρσι(ν) |
| Accusativo | τὸν δαμαστῆρα | τὼ δαμαστῆρε | τοὺς δαμαστῆρας |
| Vocativo | ὦ δαμάστερ | ὦ δαμαστῆρε | ὦ δαμαστῆρες |
Pronuncia[modifica]
- damàstēr
