investigatio

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

Terza declinazione
  singolare plurale
nominativo investīgātiō investīgātiōnēs
genitivo investīgātiōnĭs investīgātiōnŭm
dativo investīgātiōnī investīgātiōnĭbŭs
accusativo investīgātiōnĕm investīgātiōnēs
vocativo investīgātiō investīgātiōnēs
ablativo investīgātiōnĕ investīgātiōnĭbŭs

Sostantivo

investigatio f sing, terza declinazione (genitivo: investigationis)

  1. investigazione, ricerca, indagine

Sillabazione[modifica]

in | ves | tī | gā | tĭ | ō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /in.wes.tiːˈɡaː.ti.oː/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /in.ves.tiˈɡa.t͡si.o/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo investigo, con il suffisso -tio

Sinonimi[modifica]

Parole derivate[modifica]

discendenti in altre lingue