defensitaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
defensitaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (dēfensitaturus) di dēfensitō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (dēfensitaturus) di dēfensitō
Sillabazione[modifica]
- dē | fĕn | sĭ | tā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /deː.fen.si.taː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.fen.si.ta.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dēfensitaturus, dēfensitō