circumductus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo circumdūctus circumdūctă circumdūctum
genitivo circumdūctī circumdūctae circumdūctī
dativo circumdūctō circumdūctae circumdūctō
accusativo circumdūctŭm circumdūctăm circumdūctum
vocativo circumdūctĕ circumdūctă circumdūctum
ablativo circumdūctō circumdūctā circumdūctō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo circumdūctī circumdūctae circumdūctă
genitivo circumdūctōrum circumdūctārum circumdūctōrum
dativo circumdūctīs circumdūctīs circumdūctīs
accusativo circumdūctōs circumdūctās circumdūctă
vocativo circumdūctī circumdūctae circumdūctă
ablativo circumdūctīs circumdūctīs circumdūctīs
Quarta declinazione
  singolare plurale
nominativo circumdūctŭs circumdūctūs
genitivo circumdūctūs circumdūctŭŭm
dativo circumdūctŭī circumdūctĭbŭs
accusativo circumdūctŭm circumdūctūs
vocativo circumdūctŭs circumdūctūs
ablativo circumdūctū circumdūctĭbŭs

Sostantivo

circumductus m sing, quarta declinazione (genitivo: circumductus)

  1. circonvoluzione, giro, movimento circolare
  2. (geometria) perimetro

Voce verbale

circumductus

  1. participio perfetto di circumducō

Sillabazione[modifica]

cĭr | cŭm | dūc | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /kir.kunˈduːk.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /t͡ʃir.kunˈduk.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo circumducō

Sinonimi[modifica]