circumductorum
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
circumductorum n
- genitivo plurale di circumductum
Voce verbale
circumductorum
- genitivo maschile plurale del participio perfetto (circumductus) di circumducō
- genitivo neutro plurale del participio perfetto (circumductus) di circumducō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /kir.kun.duːk.toː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi circumductum, circumductus, circumducō