kêr
Vedi anche: ker |
Bretone[modifica]
Sostantivo
kêr f sing (pl.: kêrioù)
- (architettura) (geografia) città.
Pronuncia[modifica]
IPA: /ˈkɛːr/
Etimologia / Derivazione[modifica]
Del bretone medio kaer (1499).
Forme flesse[modifica]
- Devri, kêr su Le dictionnaire diachronique du breton