vomitus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo vomitus vomită vomitum
genitivo vomitī vomitae vomitī
dativo vomitō vomitae vomitō
accusativo vomitŭm vomităm vomitum
vocativo vomitĕ vomită vomitum
ablativo vomitō vomitā vomitō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo vomitī vomitae vomită
genitivo vomitōrum vomitārum vomitōrum
dativo vomitīs vomitīs vomitīs
accusativo vomitōs vomitās vomită
vocativo vomitī vomitae vomită
ablativo vomitīs vomitīs vomitīs
Quarta declinazione
  singolare plurale
nominativo vomitŭs vomitūs
genitivo vomitūs vomitŭŭm
dativo vomitŭī vomitĭbŭs
accusativo vomitŭm vomitūs
vocativo vomitŭs vomitūs
ablativo vomitū vomitĭbŭs

Sostantivo

vomitus m sing, quarta declinazione (genitivo: vomitus)

  1. vomito (atto del vomitare)
  2. vomito (la sostanza vomitata)

Voce verbale

vomitus

  1. participio perfetto di vomō

Sillabazione[modifica]

vŏ | mĭ | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ˈwo.mi.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈvo.mi.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo vomō

Parole derivate[modifica]

discendenti in altre lingue

Termini correlati[modifica]