vicissitudinis
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
vicissitudinis f
- genitivo singolare di vicissitūdō
Sillabazione[modifica]
- vĭ | cĭs | sĭ | tū | dĭ | nĭs
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /wi.kis.siˈtuː.di.nis/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /vi.t͡ʃis.siˈtu.di.nis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi vicissitūdō