veneraturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
veneraturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (veneraturus) di venerō o di veneror
- genitivo neutro plurale del participio futuro (veneraturus) di venerō o di veneror
Sillabazione[modifica]
- vĕ | nĕ | rā | tū | rō | rŭm
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /we.ne.raː.tuːˈroː.rum/
- (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ve.ne.ra.tuˈro.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi veneraturus, venerō