trenkenn
Bretone[modifica]
Sostantivo
trenkenn f sing (pl.: trenkennoù)
Pronuncia[modifica]
IPA: /ˈtrẽŋ.kɛn/
Etimologia / Derivazione[modifica]
Composto dal aggettivo trenk e dal suffisso -enn.
Forme flesse[modifica]
Parole derivate[modifica]
- trenkenn aketek
- trenkenn dezoksiribonukleek
- trenkenn druz
- trenkenn galet
- trenkenn glorhidrek
- trenkenn nitrek
- trenkenn ribonukleek
- trenkenn sulfurek
- Devri, trenkenn su Le dictionnaire diachronique du breton