spont
Bretone[modifica]
Sostantivo
spont m sing (pl.: spontoù)
Pronuncia[modifica]
IPA: /ˈspɔ̃nt/
Etimologia / Derivazione[modifica]
Del bretone medio spont.
Parole derivate[modifica]
- dispont
- spontadeg
- spontadenn
- spontailh
- spontailhañ
- spontañ
- spontapl
- sponter
- sponterezh
- spontik
- spontour
- spontus
- Devri, spont su Le dictionnaire diachronique du breton