spiratus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo spirātus spirātă spirātum
genitivo spirātī spirātae spirātī
dativo spirātō spirātae spirātō
accusativo spirātŭm spirātăm spirātum
vocativo spirātĕ spirātă spirātum
ablativo spirātō spirātā spirātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo spirātī spirātae spirātă
genitivo spirātōrum spirātārum spirātōrum
dativo spirātīs spirātīs spirātīs
accusativo spirātōs spirātās spirātă
vocativo spirātī spirātae spirātă
ablativo spirātīs spirātīs spirātīs

Voce verbale

spiratus

  1. participio perfetto di spirō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /spiː.raː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo spirō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)