promulgatoris
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
promulgatoris m
- genitivo singolare di promulgator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /proː.mul.ɡaː.toː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi promulgator
promulgatoris m
vedi promulgator