procreaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo procreātūrus procreātūră procreātūrum
genitivo procreātūrī procreātūrae procreātūrī
dativo procreātūrō procreātūrae procreātūrō
accusativo procreātūrŭm procreātūrăm procreātūrum
vocativo procreātūrĕ procreātūră procreātūrum
ablativo procreātūrō procreātūrā procreātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo procreātūrī procreātūrae procreātūră
genitivo procreātūrōrum procreātūrārum procreātūrōrum
dativo procreātūrīs procreātūrīs procreātūrīs
accusativo procreātūrōs procreātūrās procreātūră
vocativo procreātūrī procreātūrae procreātūră
ablativo procreātūrīs procreātūrīs procreātūrīs

Voce verbale

procreaturus

  1. participio futuro di procreō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /proː.kre.aː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo procreō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)