perturbatoris
Latino[modifica]
Sostantivo, forma flessa[modifica]
perturbatoris m
- genitivo singolare di perturbator
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /per.tur.baː.toː.ris/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi perturbator
perturbatoris m
vedi perturbator