meritabitis
Latino[modifica]
Voce verbale
meritabitis
- seconda persona plurale dell'indicativo futuro semplice attivo di meritō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /me.ri.taː.bi.tis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi meritō
meritabitis
vedi meritō