meritabatur
Latino[modifica]
Voce verbale
meritabatur
- terza persona singolare dell'indicativo imperfetto passivo di meritō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /me.ri.taː.baː.tur/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi meritō
meritabatur
vedi meritō