laetior

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

aggettivo della II classe
singolare
masc./fem. neutro
nominativo laetior laetius
genitivo laetiōris laetiōris
dativo laetiōrī laetiōrī
accusativo laetiōrem laetius
vocativo laetior laetius
ablativo laetiōre laetiōre
plurale
masc./fem. neutro
nominativo laetiōrēs laetiōra
genitivo laetiōrum laetiōrum
dativo laetiōrĭbus laetiōrĭbus
accusativo laetiōrēs laetiōra
vocativo laetiōrēs laetiōra
ablativo laetiōrĭbus laetiōrĭbus

Aggettivo

laetior m sing

  1. comparativo di laetus

Sillabazione[modifica]

lae | tĭ | ŏr

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ˈlae̯.ti.or/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ˈlɛ.t͡si.or/

Etimologia / Derivazione[modifica]

comparativo dell'aggettivo laetus, con il suffisso -ior

Termini correlati[modifica]