irrumarem
Latino[modifica]
Voce verbale
irrumarem
- prima persona singolare del congiuntivo imperfetto attivo di irrumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ir.ru.maː.rem/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi irrumō
irrumarem
vedi irrumō