imputaturo
Latino[modifica]
Voce verbale
imputaturo
- dativo maschile singolare del participio futuro (imputaturus) di imputō
- ablativo maschile singolare del participio futuro (imputaturus) di imputō
- dativo neutro singolare del participio futuro (imputaturus) di imputō
- ablativo neutro singolare del participio futuro (imputaturus) di imputō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /im.pu.taː.tuː.roː/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi imputaturus, imputō