dissociaturorum
Latino[modifica]
Voce verbale
dissociaturorum
- genitivo maschile plurale del participio futuro (dissociaturus) di dissociō
- genitivo neutro plurale del participio futuro (dissociaturus) di dissociō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /diːs.so.ci.aː.tuː.roː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi dissociaturus, dissociō