dissipatrix
Latino[modifica]
singolare | plurale | |
---|---|---|
nominativo | dissipātrīx | dissipātrīcēs |
genitivo | dissipātrīcĭs | dissipātrīcŭm |
dativo | dissipātrīcī | dissipātrīcĭbŭs |
accusativo | dissipātrīcĕm | dissipātrīcēs |
vocativo | dissipātrīx | dissipātrīcēs |
ablativo | dissipātrīcĕ | dissipātrīcĭbŭs |
Sostantivo
dissipatrix f sing, terza declinazione (genitivo: dissipatricis)
Sillabazione[modifica]
- dĭs | sĭ | pā | trīx
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /dis.si.paː.triːks/
Etimologia / Derivazione[modifica]
derivato di dissipator, con mutamento di suffisso da -ator ad -atrix; a sua volta dal verbo dissipō
Termini correlati[modifica]
- (maschile) dissipator
Varianti[modifica]
- Enrico Olivetti, Dizionario Latino Olivetti edizione on line su www.dizionario-latino.com, Olivetti Media Communication
- Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, lemma dissipatrix (edizione online sul portale del Progetto Perseus)