centuplicaturus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo centuplicātūrus centuplicātūră centuplicātūrum
genitivo centuplicātūrī centuplicātūrae centuplicātūrī
dativo centuplicātūrō centuplicātūrae centuplicātūrō
accusativo centuplicātūrŭm centuplicātūrăm centuplicātūrum
vocativo centuplicātūrĕ centuplicātūră centuplicātūrum
ablativo centuplicātūrō centuplicātūrā centuplicātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo centuplicātūrī centuplicātūrae centuplicātūră
genitivo centuplicātūrōrum centuplicātūrārum centuplicātūrōrum
dativo centuplicātūrīs centuplicātūrīs centuplicātūrīs
accusativo centuplicātūrōs centuplicātūrās centuplicātūră
vocativo centuplicātūrī centuplicātūrae centuplicātūră
ablativo centuplicātūrīs centuplicātūrīs centuplicātūrīs

Voce verbale

centuplicaturus

  1. participio futuro di centuplicō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ken.tuː.pli.kaː.tuː.rus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo centuplicō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)