adfirmatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo adfirmātus adfirmātă adfirmātum
genitivo adfirmātī adfirmātae adfirmātī
dativo adfirmātō adfirmātae adfirmātō
accusativo adfirmātŭm adfirmātăm adfirmātum
vocativo adfirmātĕ adfirmātă adfirmātum
ablativo adfirmātō adfirmātā adfirmātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo adfirmātī adfirmātae adfirmātă
genitivo adfirmātōrum adfirmātārum adfirmātōrum
dativo adfirmātīs adfirmātīs adfirmātīs
accusativo adfirmātōs adfirmātās adfirmātă
vocativo adfirmātī adfirmātae adfirmātă
ablativo adfirmātīs adfirmātīs adfirmātīs

Voce verbale

adfirmatus

  1. participio perfetto di adfirmō

Sillabazione[modifica]

ăd | fĭr | mā | tŭs

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ad.firˈmaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ad.firˈma.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo adfirmō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)