abnodatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo abnodātus abnodātă abnodātum
genitivo abnodātī abnodātae abnodātī
dativo abnodātō abnodātae abnodātō
accusativo abnodātŭm abnodātăm abnodātum
vocativo abnodātĕ abnodātă abnodātum
ablativo abnodātō abnodātā abnodātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo abnodātī abnodātae abnodātă
genitivo abnodātōrum abnodātārum abnodātōrum
dativo abnodātīs abnodātīs abnodātīs
accusativo abnodātōs abnodātās abnodātă
vocativo abnodātī abnodātae abnodātă
ablativo abnodātīs abnodātīs abnodātīs

Voce verbale

abnodatus

  1. participio perfetto di abnodō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ab.noː.daː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo abnodō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)