πρηστήρ
Greco antico[modifica]
Sostantivo
πρηστήρ
Terza declinazione maschile in liquida ossitona (lunga)
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ὁ πρηστήρ | τὼ πρηστῆρε | οἱ πρηστῆρες |
| Genitivo | τοῦ πρηστῆρος | τοῖν πρηστήροιν | τῶν πρηστήρων |
| Dativo | τῷ πρηστῆρι | τοῖν πρηστήροιν | τοῖς πρηστήρσι(ν) |
| Accusativo | τὸν πρηστῆρα | τὼ πρηστῆρε | τοὺς πρηστῆρας |
| Vocativo | ὦ πρηστήρ | ὦ πρηστῆρε | ὦ πρηστῆρες |
Pronuncia[modifica]
- prēstḕr
