διαδοχή
Greco antico[modifica]
Sostantivo
διαδοχή
Prima declinazione femminile in α impura lunga ossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ἡ διαδοχή | τὰ διαδοχά | αἱ διαδοχαί |
| Genitivo | τῆς διαδοχῆς | ταῖν διαδοχαῖν | τῶν διαδοχῶν |
| Dativo | τῇ διαδοχῇ | ταῖν διαδοχαῖν | ταῖς διαδοχαῖς |
| Accusativo | τὴν διαδοχήν | τὰ διαδοχά | τὰς διαδοχάς |
| Vocativo | ὦ διαδοχή | ὦ διαδοχά | ὦ διαδοχαί |
Pronuncia[modifica]
- diadokʰḕ
Termini correlati[modifica]
- Dizionario di Grecoantico.com, διαδοχή