αὐτουργός
Greco antico[modifica]
Sostantivo
αὐτουργός
Seconda declinazione maschile ossitona
| Caso | Singolare | Duale | Plurale |
|---|---|---|---|
| Nominativo | ὁ αὐτουργός | τὼ αὐτουργώ | οἱ αὐτουργοί |
| Genitivo | τοῦ αὐτουργοῦ | τοῖν αὐτουργοῖν | τῶν αὐτουργῶν |
| Dativo | τῷ αὐτουργῷ | τοῖν αὐτουργοῖν | τοῖς αὐτουργοῖς |
| Accusativo | τὸν αὐτουργόν | τὼ αὐτουργώ | τοὺς αὐτουργούς |
| Vocativo | ὦ αὐτουργέ | ὦ αὐτουργώ | ὦ αὐτουργοί |
Etimologia / Derivazione[modifica]
Letteralmente "chi lavora da sé"
- Dizionario di Grecoantico.com, αὐτουργός