Vai al contenuto

usus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.
Quarta declinazione
  singolare plurale
nominativo ūsŭs ūsūs
genitivo ūsūs ūsŭŭm
dativo ūsŭī ūsĭbŭs
accusativo ūsŭm ūsūs
vocativo ūsŭs ūsūs
ablativo ūsū ūsĭbŭs

usus m

  1. uso
aggettivo della I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo ūsus ūsă ūsum
genitivo ūsī ūsae ūsī
dativo ūsō ūsae ūsō
accusativo ūsŭm ūsăm ūsum
vocativo ūsĕ ūsă ūsum
ablativo ūsō ūsā ūsō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo ūsī ūsae ūsă
genitivo ūsōrum ūsārum ūsōrum
dativo ūsīs ūsīs ūsīs
accusativo ūsōs ūsās ūsă
vocativo ūsī ūsae ūsă
ablativo ūsīs ūsīs ūsīs

usus

  1. participio perfetto di utor