surrogaturum
Latino[modifica]
Voce verbale
surrogaturum
- accusativo maschile singolare del participio futuro (surrogaturus) di surrogō
- nominativo neutro singolare del participio futuro (surrogaturus) di surrogō
- accusativo neutro singolare del participio futuro (surrogaturus) di surrogō
- vocativo neutro singolare del participio futuro (surrogaturus) di surrogō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sur.ro.ɡaː.tuː.rum/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi surrogaturus, surrogō