surrogabis
Latino[modifica]
Voce verbale
surrogabis
- seconda persona singolare dell'indicativo futuro semplice attivo di surrogō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /sur.ro.ɡaː.bis/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi surrogō
surrogabis
vedi surrogō