spegulo

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Esperanto[modifica]

Sostantivo

spegulo (pl.: speguloj)

  singolare plurale
nominativo spegulo speguloj
accusativo spegulon spegulojn
  1. specchio
    Post unu jaro la reĝo prenis alian edzinon. Ŝi estis bela virino, sed fiera kaj malmodesta. Ŝi ne povis toleri, ke iu superas ŝin en beleco. Ŝi havis miraklan spegulon. Ĉiufoje kiam ŝi ekstaris antaŭ ĝi kaj demandis:
    "Speguleto mia, speguleto hela,
    Kiu en la lando estas la plej bela?"
    ĝi respondis:
    "Vi reĝino, vi estas ĉe ni la plej bela!"
    (Neĝulino)

Sillabazione[modifica]

spe | gú | lo

Pronuncia[modifica]

IPA: /spe.ˈɡu.lo/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal tedesco Spiegel, specchio

  • Dizionario Italiano-Esperanto su swahili.it, spegulo