Romancium
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Pronunciation[edit]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /roˈman.t͡ʃi.um/, [roˈmän̠ʲt͡ʃium]
Noun[edit]
Rōmāncium n (genitive Rōmānciī); second declension
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Rōmāncium | Rōmāncia |
Genitive | Rōmānciī | Rōmānciōrum |
Dative | Rōmānciō | Rōmānciīs |
Accusative | Rōmāncium | Rōmāncia |
Ablative | Rōmānciō | Rōmānciīs |
Vocative | Rōmāncium | Rōmāncia |
References[edit]
- Romancium in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)