celebratus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo celebrātus celebrātă celebrātum
genitivo celebrātī celebrātae celebrātī
dativo celebrātō celebrātae celebrātō
accusativo celebrātŭm celebrātăm celebrātum
vocativo celebrātĕ celebrātă celebrātum
ablativo celebrātō celebrātā celebrātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo celebrātī celebrātae celebrātă
genitivo celebrātōrum celebrātārum celebrātōrum
dativo celebrātīs celebrātīs celebrātīs
accusativo celebrātōs celebrātās celebrātă
vocativo celebrātī celebrātae celebrātă
ablativo celebrātīs celebrātīs celebrātīs

Voce verbale

celebratus

  1. participio perfetto di celebrō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /ke.le.braː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo celebrō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)