annihilatus

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Latino[modifica]

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo annihilātus annihilātă annihilātum
genitivo annihilātī annihilātae annihilātī
dativo annihilātō annihilātae annihilātō
accusativo annihilātŭm annihilātăm annihilātum
vocativo annihilātĕ annihilātă annihilātum
ablativo annihilātō annihilātā annihilātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo annihilātī annihilātae annihilātă
genitivo annihilātōrum annihilātārum annihilātōrum
dativo annihilātīs annihilātīs annihilātīs
accusativo annihilātōs annihilātās annihilātă
vocativo annihilātī annihilātae annihilātă
ablativo annihilātīs annihilātīs annihilātīs

Voce verbale

annihilatus

  1. participio perfetto di annihilō

Pronuncia[modifica]

  • (pronuncia classica) IPA: /an.ni.hi.laː.tus/

Etimologia / Derivazione[modifica]

dal verbo annihilō

Uso / Precisazioni[modifica]

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)