aestumarer
Latino[modifica]
Voce verbale
aestumarer
- prima persona singolare del congiuntivo imperfetto passivo di aestumō
Pronuncia[modifica]
- (pronuncia classica) IPA: /ae̯s.tu.maː.rer/
Etimologia / Derivazione[modifica]
vedi aestumō
aestumarer
vedi aestumō