Appendice:Coniugazioni/Latino/eiaculo

Da Wikizionario, il dizionario a contenuto aperto.

Voce principale: eiaculo.

Verbo di prima coniugazione
paradigma
ēiaculō, ēiaculās, ēiaculāvī, ēiaculātum, ēiaculāre
infinito presente perfetto futuro
attivo passivo attivo passivo attivo passivo
ēiaculāre ēiaculari ēiaculāvisse ēiaculātum esse ēiaculāturum esse ēiaculātum iri
participio presente perfetto futuro
ēiaculans ēiaculātus ēiaculāturus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente ēiaculandi ēiaculando ēiaculandum ēiaculando
gerundivo ēiaculandus
supino ēiaculātum (ablativo: ēiaculātu)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēiaculō ēiaculās ēiaculat ēiaculāmus ēiaculātis ēiaculānt
imperfetto ēiaculābam ēiaculābas ēiaculābat ēiaculabāmus ēiaculabātis ēiaculābant
futuro semplice ēiaculābo ēiaculābis ēiaculābit ēiaculabĭmus ēiaculabĭtis ēiaculābunt
perfetto ēiaculāvī ēiaculāvīsti ēiaculāvit ēiaculāvĭmus ēiaculāvīstis ēiaculāvērunt, ēiaculāvēre
piuccheperfetto ēiaculāvĕram ēiaculāvĕras ēiaculāvĕrat ēiaculāverāmus ēiaculāverātis ēiaculāvĕrant
futuro anteriore ēiaculāvĕro ēiaculāvĕris ēiaculāvĕrit ēiaculāverĭmus ēiaculāverĭtis ēiaculāvĕrint
passivo presente ēiaculor ēiaculāris, ēiaculāre ēiaculātur ēiaculāmur ēiaculāmĭni ēiaculāntur
imperfetto ēiaculābar ēiaculabāris, ēiaculābāre ēiaculabātur ēiaculabāmur ēiaculabāmĭni ēiaculabāntur
futuro semplice ēiaculābor ēiaculabĕris, ēiaculābere ēiaculābĭtur ēiaculābĭmur ēiaculabimĭni ēiaculabūntur
perfetto
piuccheperfetto
futuro anteriore
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēiaculem ēiacules ēiaculet ēiaculēmus ēiaculētis ēiaculent
imperfetto ēiaculārem ēiaculāres ēiaculāret ēiacularēmus ēiacularētis ēiaculārent
perfetto ēiaculāvĕrim ēiaculāvĕris ēiaculāvĕrit ēiaculāverĭmus ēiaculāverĭtis ēiaculāvĕrint
piuccheperfetto ēiaculāvissem ēiaculāvisses ēiaculāvisset ēiaculāvissēmus ēiaculāvissētis ēiaculāvissent
passivo presente ēiaculer ēiaculēris, ēiaculēre ēiaculētur ēiaculēmur ēiaculemĭni ēiaculēntur
imperfetto ēiacularer ēiaculareris, ēiaculārēre ēiacularetur ēiacularemur ēiacularemini ēiacularentur
perfetto
piuccheperfetto
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
attivo presente ēiaculā ēiaculāte
futuro ēiaculāto ēiaculāto ēiaculatōte ēiaculānto
passivo presente ēiaculare ēiaculamini
futuro ēiaculātor ēiaculātor ēiaculaminor ēiaculantor